VIVE LA VIE, VIVE LE VENTOUX… NOG 5 DAGEN TE GAAN!
Het aftellen begint nu echt want komende vrijdag is het zover: dan vertrekken we met een groep van 25 man (en vrouwen!) voor één van de langste avonturen in het tienjarig jubileumjaar. Het wordt een tocht van meer dan 1000 km van België naar de Mont Ventoux in de Provence. Dit droomproject werd in het verleden al ‘s in de steigers gezet. Eerst een kleine delegatie van 3 man, vorig jaar nog door een enkeling helemaal alleen. En nu dus met een grote groep als één van de uitdagingen in ons feestjaar. Voor wie Transplantoux niet kent, de organisatie ontstond 10 jaar geleden toen Lucien samen met prof Diethard Monbaliu na zijn niertransplantatie de Mont Ventoux beklommen. Nu 10 jaar later is Transplantoux echter meer dan die symbolische beklimming. Het is en wil een echte sport- en beweegclub voor getransplanteerden, hun familie, vrienden en sympathisanten zijn.
De groep bestaat uit een 20-tal fietsers die samen in karavaan geheel of gedeeltelijk de route zullen afleggen en een crew van 6 personen die deze kampioenen, kanjers, helden,..(zotten?) zo veel mogelijk in de watten zal leggen. Voor mij (Ann-Sophie) lijkt het een onmogelijke opdracht om zo ver te fietsen maar de ‘coureurs’ zijn enthousiast en zien het helemaal zitten om dagelijks meer dan 100 km te fietsen. Ze hebben de laatste weken voluit getraind en dit weekend nog tientallen kilometers bijgetrapt. Op zaterdag stond er nog een trainingstocht op het programma in Houffalize van 117 kilometers met 2000 hoogtemeters. Hierover heeft Githa, één van de dames die meefietst en een niertransplantatie heeft gehad, volgend verslagje geschreven:
“ Zowel onze benen als ‘het kopke’ zijn klaar voor het avontuur! Onder het motto “de weg er naartoe is zeker zo interessant als het eindpunt” zijn de voorbereidingstrainingen in alle uithoeken van België al een feest op zich geweest. Dé ideale manier om elkaar (beter) te leren kennen en de groepssfeer in het leven te roepen. Met als neveneffect de benen te laten wennen aan de vele kilometers, inclusief de hellingen. Als team staan we ondertussen al behoorlijk sterk en kennen we elkaars fietskwaliteiten en karakters. De sprintkanonnen zorgen voor de communicatie tussen de voorbode en de hekkensluiters, de flierefluiters brengen animo in de groep en de sterke ruggen zetten de wieltjeszuigers uit de wind. En zo worden we samen altijd sterker.”
Op zondag werd er nog wat losgereden waardoor de voorbereiding nu echt afgelopen is. Iedereen begint aan een rustperiode, beentjes naar omhoog….. de supercompensatie!
Ikzelf ga dus niet fietsen maar mee als crewlid en bezemwagen (op TransplantouR werd ik al gewaarschuwd dat ze extra hard zullen beginnen wegrijden als ik er aankom en nooit zullen instappen, en ik heb nochtans goede muziek in de auto). Twee jaar geleden onderging ik een niertransplantatie na drie jaar wachten op een nieuwe nier. Na de transplantatie wil je graag in conditie geraken. Maar dat is niet evident. Transplantoux was mij slechts van ver bekend. Uiteindelijk ben ik beginnen wandelen en wandel nu best lange afstanden. Volgend jaar wil ik ook die berg op fietsen, maar ik besef dat ik daar nog heel veel voor moet trainen, eigenlijk moet ik zelfs gewoon weer leren fietsen en een koersfiets is voor mij een groot gevaarlijk ding zonder achteruitkijkspiegel. Daarom is het super dat ik terechtgekomen ben bij Transplantoux want zij hebben ervaring met getransplanteerden en hun beperkingen en bouwen alles langzaam op, met begeleiding en onder medisch toezicht.
Ik ben heel fier en superblij dat ik mee mag/kan gaan als crewlid. Zoals gewoonlijk smijt ik me weer helemaal om alles zo perfect mogelijk te laten verlopen. Maar het doet deugd; ik haal energie uit het voorbereidend werk, ben blij dat ik dingen in elkaar kan steken, organiseren, een deadline heb. En als zwaar chronisch zieke die al vijf jaar thuis is, geeft dat enorm veel voldoening.
Tijdens de trip zal ik jullie dagelijks op de hoogte houden van de avonturen die we meemaken. Ik hoop dat jullie ons enthousiast zullen volgen. Benieuwd naar onze avonturen? Woensdag nog een laatste update en vanaf vrijdag schrijf ik de blog onderweg.
Powered by
